حفظ بینایی از طریق مسدود کردن عروق خونی  

 9 می 2014- یک روش دارویی جدید و ایمن برای پاک کردن خونریزی رگهای تغییر شکل یافته در چشم ابداع گردید. رشد عروق خونی ناهنجار که می توانند نشت کرده و منجر به از دست رفتن بینایی  شوند یکی از دلایل اصلی نابینایی است. رتینوپاتی وانحطاط شبکیه درتولدهای نارس،افراد مبتلا به دیابت و افراد مسن مشاهده می شود. در این تحقیق ایمنی وکارآیی استفاده از یک ترکیب تولید شده بروش مهندسی زیستی برای درمان رتینوپاتی درموش آزمایش گردید. این کار توسط گروهی از محققان موسسه ی تحقیقاتی Lunenfeld-Tanenbaum و بیمارستان Mount Sinaiدر کانادا انجام گردید.

این روش درمان که محققان آنرا Sticky-trapیا "تله چسبنده" نام گذاری کرده اند بدون اینکه بروی سلامت عروق خونی درسایر مناطق بدن تأثیر داشته باشد از خونریزی عروق خونی ریز تغییر شکل یافته در چشم ممانعت می کند. نتایج این تحقیق درمجله ی EMBO Molecular Medicineمنتشر گردید. به گفته ی نویسندگان مقاله این ترکیب به زودی به یک استراتژی برای عملکرد بالینی  تبدیل خواهد شد همچنین دانشمندان انتظار دارند از Sticky-trapومولکولهای مرتبط با آن در آینده در زمینه ی بیولوژی تومورها برای کنترل عود بیماری استفاده  شود.

عملکرد انتخابی، کلید ایمنی این روش است در این روش مانند سایر درمانها برای رتینوپاتی، مولکول مورد نظر به درون چشم تزریق می شود. این ماده پایدار بوده و بمدت طولانی زمانیکه به چشم تزریق می شود در محل خود باقی می ماند. اگر این ماده وارد جریان خون شود بسرعت غیر فعال می شود بنابراین بر رگهای  خونی، بافت ها وسایر ارگانها تأثیر نمی گذارد.

یک مشکل بزرگ در این زمینه ی تحقیقاتی که آنتی آنژیوجنز نام دارد یافتن ترکیبی است که بصورت انتخابی و اختصاصی عمل کند و تنها عروق خونی غیرطبیعی در ارگان مورد نظر را هدف قرار دهد و سایر عروق را دستخورده باقی گذارد. به گفته پرفسور Nagyاین کار بسیار سختی بود وباعث گردید این تحقیقات در عین حال که بسیار موثر باشد، بسیار پرخطر نیز گردد.

 دیابت نوع 2 این چالش را بتصویر کشیده است. بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی بینایی خود را از دست می دهند زیرا عروق خونی در چشمان آنها بیش از حد رشد کرده، تغییر شکل می دهند و نشت می کنند و غالباً سبب پارگی شبکیه می شوند. داروهایی که تشکیل عروق اضافه را در چشم سرکوب می کند اگر وارد جریان خون شوند، می تواند بروی ارگانهای سالم تأثیرات منفی بگذارند برای مثال می توانند سبب بروز مشکلاتی در عملکرد کلیه ها، تأخیر در بهبود  زخم و افزایش فشارخون شوند. این عوارض جانبی تهدیدهای جدی برای سلامت  بیمار هستند و ترکیب Sticky-trapنباید چنین عوارضی را به جا گذارد.

مهندسی زیستی پیشرفته

بیش از 9 سال زمان برای تبدیل این پروژه به یک روش عملی صرف گردید. دکتر Nagyو گروهش با استفاده از فن آوری های بسیار جدید ژنتیکی و فارماکولوژیکی در دو مرحله ی بیولوژیکی  به هدف مورد نظر رسیدند.

Sticky-trapشامل یک جزء متصل شونده بود که به سطح سلولها متصل می شود. دانشمندان اطمینان یافتند که این ماده در آن  محل ساکن شده ، ثابت و پایدار می ماند در عین  حال اجزاء فعال بیولوژیکی آن همچنان فعال باقی می مانند.

دکتر lacovos Michaelمی گوید: در مورد این درمان نکته ی مهم تزریق مستقیم این ماده به درون بافت مورد نظر است. هر چه پایداری ماده بیشتر باشد به تزریقات کمتری نیاز خواهیم داشت. او می افزاید: این پروژه آغازی برای ابداع گروه جدیدی از داروها است که خاصیت چسبندگی داشته و بصورت  موضعی با فعالیت اختصاصی عمل کنند. چنین اصولی برای ابداع داروهای بیولوژیک  موضعی برای سایر بیماریها نظیر التهاب و بیماریهای اتوایمیون بکار رفته است.

دکتر Nagyدرباره ی کار بروی سلولهای بنیادی،بیولوژی عروق خونی وابداع ابزارهای ژنتیکی برای سلولهای سرطانی و سایر موضوعات شهرت دارد. گروه تحقیقاتی دکتر Nagyدرحال حاضر بروی کاربرد دو مرحله ای Sticky-trapبر روی تومورهای سرطانی کار می کنند. بر اساس نتایج منتشر شده، Sticky-trapبرای کمپانی های داروسازی و بیوتکنولوژی برای بهبود فن آوری وتولید درسطح دارویی  قابل دسترس است.

 پیشرفت چشمگیری در این روش برای هدایت دقیق دارو صورت گرفته است. محققان در سراسر جهان در تلاشند عوامل قدرتمندی تولید کنند که بتواند بافتهای بیمار را درمان  کند اما بروی سایر بافتها تأثیر نگذارد و خسارت های ناخواسته ای را در سایر قسمتهای بدن سبب نشود. کاربرد اولیه ی این درمان  در رتینوپاتی دیابتی اثبات این اصل بسیار مهم است اما این روش میتواند برای سایر  داروهای قدرتمند و بیماریهایی که در آنها  نیاز به فعالیت  دارو در یک موضع خاص است، نیز بکار گرفته شود.

منبع:www.sciencedaily.com/releases/2014/05/140509172921.htm

سرپرست مترجمین: ماندانا فرخی نیا